درختانِ کیارستمی؛ از رضایت نداشتن مالک تا ثبت منطقه‌ای
تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۳۴۶۳۷
درخت‌های تنها، در کنار همه خصوصیات‌شان، یادآور «عباس کیارستمی» هم هستند، آن‌قدر این یادآوری برای همه ملموس شده که سنگ قبر این کارگردان فقید هم با طرحِ یکی از این درخت‌ها ماندگار شده است ...
و همین یادآوری شاید مهمترین عاملی بوده که برخی افراد حوزه‌ی سینما از اوایل امسال تا کنون گاهی اوقات با خبرهایی مختلف ازثبت ملی دو درختِ تنها که یکی در دماوند سوژه عکاسی کیارستمی بوده و دیگری در روستای کوکر در شهرستان رودبار استان گیلان، سوژه‌ی فیلم «خانه دوست کجاست» او بوده است و حالا حکایت ثبت ملی این دو درخت هم به اندازه‌ی فاصله‌شان از یکدیگر از هم متفاوت شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایسنا، تیر ماه امسال بود که مهدی شادی‌زاده در مراسم رونمایی از فیلمش خبر داد که تک درخت اواخر تیر ماه به یاد عباس کیارستمی ثبت می‌شود و حالا شش ماه پس از این اطلاع رسانی دوباره این کارگردان بدون اشاره به اظهارات پیشین‌اش اعلام کرد که «قرار است از چند روز آینده احمد عرب بیگی ساخت مجسمه عباس کیارستمی را آغاز کند که ساخت این مجسمه اواخر بهمن ماه تمام می‌شود و زیر تک درخت (در دماوند) نصب خواهد شد. در کنار آن پیشینه تک درخت و بیوگرافی عباس کیارستمی نصب و به نام این کارگردان برجسته ثبت می‌شود.»
این صحبت در شرایطی مطرح می‌شود که وضعیت ثبت ملی این دو درخت و ابلاغ شماره ثبت آن‌ها هنوز به صورت صد درصد انجام نشده است.
درخت دماوند در فهرست منطقه‌ای ثبت شده، اما ...
شهرام شریفی - مدیر اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان دماوند - در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا می‌گوید: خرداد امسال پرونده‌ی ثبت درخت دماوند که سوژه‌ی عکاسی‌های آقای کیارستمی بوده، تهیه شده و این درخت در فهرست میراث منطقه‌ای (دماوند) به ثبت رسیده است. اما هنوز کمیته شورای ثبت وزارتخانه تشکیل نشده تا بعد از بررسی در این شورا، در فهرست میراث ملی کشور به ثبت برسد.
او درباره‌ی فرآیند ثبت ملی هر اثر تاریخی در کشور توضیح می‌دهد: با شناسایی اثر تاریخی و تهیه‌ی پرونده‌ی ثبتی، اثر نخست در فهرست شهرستان (منطقه) به ثبت می‌رسد و سپس در مکاتبه با اداره‌های مختلف مانند فرمانداری‌ها، بخشداری‌ها، دهیاری‌ها و روستاهای منطقه برای اعلام ثبت اثر در فهرست منطقه‌ای، در نهایت پرونده ثبتی بعد از تکمیل به اداره کل میراث فرهنگی استان فرستاده می‌شود تا در زمان تشکیل شورای فنی وزارتخانه میراث فرهنگی، اثر مورد نظر نیز بررسی شود که آیا قابلیت ثبت در فهرست میراث ملی کشور را دارد یا خیر؟
وی با تاکید بر اینکه تک درخت دماوند نیز این مراحل را طی کرده و اکنون به اداره کل میراث فرهنگی استان تهران فرستاده شده است، می‌گوید: بعد از ثبت منطقه این درخت در خرداد امسال، همه‌ی قوانین ثبتی برای آن رعایت می‌شود و حتی حریم درخت نیز به مدیریت شهری و فرمانداری منطقه اعلام شده است تا آن دستگاه نیز مکاتبات لازم را با دیگر دستگاه‌های متولی انجام دهد.
شریفی با اشاره به اینکه این نوع ثبت، از نظر حفاظت هیچ تفاوتی با ثبت اثر در فهرست میراث ملی ندارد، ادامه می‌دهد: تنها تفاوت آن نداشتن شماره ثبت برای اثر منطقه‌ای است.
وی اظهار می‌کند: در حال حاضر در شهرستان دماوند، ۱۶۰ اثر وجود دارد که فقط ۷۳ اثر آن، در فهرست میراث ملی کشور به ثبت رسیده و بقیه‌ی آثار به صورت منطقه‌ای ثبت شده‌اند، اما برای همه‌ی ۱۶۰ اثر تاریخی قوانین میراثی، رعایت می‌شود.
مالک درخت گیلان، اجازه ثبت ملی آن را نمی‌دهد
شهرود امیر انتخابی – مدیر کل میراث فرهنگی استان گیلان – نیز در گفت‌وگو با ایسنا درباره‌ی تک درختی که در استان گیلان سوژه‌ی عباس کیارستمی بوده، می‌گوید: پرونده‌ی ثبتی این درخت که شهرستان رودبار قرار دارد، پرونده شده و حتی ثبت ملی آن در وزارتخانه‌ی میراث فرهنگی نیز تایید شده است، اما در این میان با یک مشکل مواجه هستیم.
وی با تاکید بر این که یکی از قوانین ثبت ملی آثار تاریخی، رضایت مالک اثر برای ثبت ملی آن اثر است، ادامه می‌دهد: هر چند درخت واجد شرایط ثبت است، اما چون ثبت ملی و تایید شماره ثبت اثر منوط به رضایت مالک است و درخت قرار گرفته در روستای کوکر در زمینِ یک شخص حقیقی رشد کرده است، به رضایت او نیاز داریم، اما وی هنوز به ما اجازه‌ی ثبت این درخت را نداده است.
به گفته‌ی او تا زمان اعلام نشدن رضایت مالک، امکان گرفتن شماره ثبت برای این اثر امکان پذیر نیست.
انتخابی اما تاکید می‌کند: براساس گفت‌وگوی انجام شده با معاون میراث فرهنگی استان گیلان، قرار است با برگزاری چند جلسه با مالکِ زمینی که درخت فیلم «خانه دوست کجاست» در آنجا رشد کرده، میراث فرهنگی تلاش کند تا با آگاه کردن وی برای وضعیت این اثر بعد از ثبت ملی، رضایت مالک را برای ثبت ملی این اثر کسب کند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: درخت عباس كيارستمي ثبت تک درخت کیارستمی فهرست میراث ملی کشور کل میراث فرهنگی استان کیارستمی بوده عباس کیارستمی پرونده ی ثبت درخت دماوند استان گیلان ثبت ملی رضایت مالک اثر تاریخی ثبت ملی آن شماره ثبت منطقه ای ثبت اثر تک درخت دو درخت سوژه ی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۳۴۶۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
باز کردن باب «درخت‌کشی» به چه قیمتی | حرکت تانک‌وار شهرداری زاکانی علیه پارک‌های قدیمی تهران!
استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران می‌گوید: «پارک لاله تنها پارک تهران است که کلیه گیاهان آن نقشه برداری شده و در وب سایت سازمان بوستانها تمامی اطلاعات و نقشه پراکنش گیاهان آن قابل دسترسی است.با رفتارهای تهاجمی این‌چنینی به فضای سبز، باب درخت کشی در شهر باز خواهد شد و اگر هزاران پلاکارد هم با عنوان “ زنده باد درخت“ نصب شود، کسی آن را باور نمی‌کند.»
کسی نمی‌داند شهرداری تهران چه در سر دارد که هر روز شکایت و گله شهروندان رو به آسمان است، یک روز می‌خواهد در پارک‌های تهران هتل بسازد، روز دیگر می‌خواهد در پارک قیطریه برای مردمی مسجد بسازد که همان مردم، در همان پارک بخاطر این تصمیم تجمع کرده‌اند، یک روز قراردادی پر ابهام با چینی‌ها می‌بندد که برای تهران اتوبوس بیاورد و همان قرارداد صدای داد و فغان شورای شهری‌ها را بلند می‌کند.
این روزها هم نوبت به پارک لاله رسیده است. مدتی است که در پارک لاله تهران، سمت غربی ایستگاه آتش‌نشانی و روبه‌روی خیابان پورسینا، حصارهایی نصب شده است. در روزهای اخیر هم کانکس‌هایی در محل مستقر شده و گویا همه‌چیز مهیای آغاز عملیات درخت‌کشی و ساخت و ساز در پارک لاله است. این وضعیت باعث شد که هفته گذشته جمعی از شهروندان در این محل جمع شوند و به زاکانی اعتراض کنند.صحبت از ساخت یک فرهنگسرا در پارک لاله است.
در همین خصوص حسین آخانی، استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران دیروز، ۱۵ اردیبهشت شخصا به پارک لاله رفته و از نزدیک اوضاع این محوطه حصارکشی شده را بررسی کرده است.
این استاد دانشگاه می‌گوید: «روز شنبه ۱۵ اردیبهشت به پارک رفتم و با صحنه‌های نگران کننده‌ای مواجه شدم. اول آنکه بخشی از جنوب پارک در نزدیکی ایستگاه مترو تغییر کاربری داده شده است. آنچه از لابلای حصار دیده شد، گود برداری و ایجاد سازه‌ای (شبیه دستشویی) به مساحت تقریبی حدود ۲۰۰-۵۰۰ متر مربع است. کمی دورتر در غرب آن، درست مجاور ایستگاه آتش نشانی و محلی که درختان انجیلی قرار دارند در چند هزار متر مربع حصار کشی شده است. علاوه بر انجیلی، درختان قدیمی تنومند و ارزشمند دیگری در این بخش پارک رویش دارد. درختان این بخش پارک به دلیل خاک باز، از شادابی و سلامت بیشتر برخوردار است و طبیعی است کوچکترین دستکاری در آن نباید صورت گیرد.»
آخانی با بیان اینکه در ۱۳ اردیبهشت امسال با آقای مهندس مختاری رئیس سازمان بوستانها و فضای سبز تهران در خصوص دلیل این حصار کشی پرسیدم. ایشان به من قول دادند که آنجا هیچ درختی قطع نمی‌شود. ادامه می‌دهد: «در گفت‌وگوی دوباره خود با آقای مهندس مختاری متوجه شدم که ماجرا جدی است و برنامه تغییر آن محل برای اهداف فرهنگی وجود دارد. اگر چه ایشان مدعی عدم قطع درخت بود ولی تغییراتی که بناست انجام شود و روزنامه همشهری نیز به آن اشاره کرده است باعث تهدید این زیست بوم شهری و به مرور باعث خشک شده درختان خواهد شد.»
به گفته استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران، جنوب پارک لاله از نظر گونه‌های درختی متنوع‌ترین و اتفاقا دارای گونه‌های بومی است و با توجه به انبوه درختان، سیمای جنگلی شمال کشور را در ذهن تداعی می‌کند. او معتقد است: «هر گونه تخریب، تغییر کاربری و حتی ایجاد آب‌نما و راه عبور و مرور به این زیست بوم شهری اشتباه و خطای نابخشودنی است.»
چرا پارک لاله مهم است؟
دکتر آخانی در برابر این پرسش که چرا پارک لاله اهمیت دارد و چرا باید نگران این بوستان باشیم، می‌گوید: «اول اینکه این پارک تنها فضای سبز مجاور بزرگترین و قدیمی‌ترین دانشگاه کشور است. دانشگاهی که در قلب شهر تهران از داشتن یک کمپوس (فضای بیرونی) مناسب محروم است. این پارک تنها جایی است که دانشجویان می‌توانند با دوستان خود در آنجا قدم بزنند و زیباترین خاطرات دوران تحصیل خود را بگذرانند. شک ندارم که هزاران دانشجو در همین پارک بزرگترین تصمیم خود را در فضای زیبای پارک برای تشکیل زندگی مشترک را گرفته‌اند.»
این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: «آرزو داشتم که روزی پارک لاله را به باغ گیاهشناسی تبدیل کنم تا دانشگاهی باز باشد برای شهر تا کودکان، دانش آموزان و دانشجویان و مردم با دنیای گیاهان آشنا شوند. بعد از چندین سال مذاکره مفصل و جلسات متعدد، هیئت مدیره سازمان بوستانها و فضای سبز شهر تهران - علیرغم موافقت‌های اولیه - با آن مخالفت کرد. دلیل مخالفت این بود که این پارک قدیمی است و به هیچ عنوان نباید به آن دست زد! بعد توافق شد که باغ گیاهشناسی در دو سوی اتوبان چمران در مجاور برج میلاد و دانشگاه تهران ساخته شود. توافق انجام شد، تفاهم نامه امضا شد، شورا آن را مصوب کرد ولی به دلایل نامعلوم به مرحله اجرا نرسید.»
او ادامه می‌دهد: «پارک لاله تنها پارک تهران است که کلیه گیاهان آن نقشه برداری شده و در وب سایت سازمان بوستانها تمامی اطلاعات و نقشه پراکنش گیاهان آن قابل دسترسی است. در این پروژه که توسط اینجانب در دانشگاه تهران انجام شده است، بایستی بزودی با نصب پلاک، شامل نام‌های علمی و فارسی و پراکنش در داخل پارک و با استفاده از کد QR ، علاقه مندان بتوانند اطلاعات دقیق‌تر شامل عکس‌های دقیق و پراکنش آن را بدست آورند.»
آخانی اظهار می‌کند: «پارک لاله تنها پارکی است که در آن درخت انجیلی (Parrotia persica) بیش از نیم قرن پیش کاشته شده است و به همین دلیل ارزش و اعتبار حفاظتی بسیار بالایی دارد.»
استاد گیاهشناسی دانشگاه تهران با بیان اینکه به یاد می‌آورم در فروردین ۱۴۰۱، وقتی برای ایجاد موزه علم در زمین‌های در اختیار دانشگاه تهران واقع در ملا صدرا چندین درخت سرو نقره‌ای آمریکایی - که ارزش‌های اکولوژیک چندانی برای شهر ندارند - قطع شدند، آقای مختاری و ماموران شهرداری محکم جلوی آن ایستاد، می‌گوید: « آقای مختاری، به عنوان کسی که خود را حافظ درختان تهران می‌داند، و شورای شهر تهران وظیفه دارند جلوی این تغییر کاربری تحت هر عنوان و با هر هدفی بیایستد. با رفتارهای تهاجمی این‌چنینی به فضای سبز، باب درخت کشی در شهر باز خواهد شد و اگر هزاران پلاکارد هم با عنوان “ زنده باد درخت“ نصب شود، کسی آن را باور نمی‌کند.»
با این گلایه‌ها و با توجه به اینکه هر دو اقدام ساخت مسجد و فرهنگسرا در بوستان‌های قیطریه و لاله با اعتراض و تجمع شهروندان روبه‌رو شده،سوال اینجاست که شهرداری تهران برای کدام مردم و چه کسانی این بنا را می‌سازد؟ چرا شهرداری می‌خواهد با تانک از روی پارک‌های تهران بگذرد؟ این همه لجبازی با مردم شهر چه هدفی را دنبال می‌کند؟ شهرداری که مردم با اقداماتش همراه نیستند، برخی از اعضای شورای شهرش جلسه سخنرانی‌اش را ترک می‌کنند و با اون همسو نیستند، چه هدفی دارد؟
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت